Magpinsang buo sina Kristie at Trixel. Mas matanda si Kristie kat Trixel ng dalawang taon, pero sa lahat ng magpipinsan sila lang dalawa ang tanging magkasundo simulat sapul pa ng mga bata pa sila.
Sa probinsiya sila sa Tarlac lumaki. Ang pamilya ni Trixel ay lumipat sa Manila nung si Trixel ay Grade 5 dahil sa pagkadestino ng kanyang ina sa Manila at ang pagpasok ng nakakatandang kapatid sa kolehiyo. Kahit na magkahiwalay na ang mag-pinsan, sa tuwing bakasyon ay sila naman ang magkasama. Kung minsan, sina Trixel ang umuuwi sa Tarlac; at kung minsan, si Kristie ang lumuluwas sa Manila para makapagbakasyon.
Ang tanging kapatid ni Trixel ay 6 na taon ang tanda sa kanya kaya hindi niya ito masyadong pansin. Malaki ang age-gap nilang magkapatid. Kaya kung tutuusin mo, mas magturingang magkapatid pa ang magpinsang Kristie at Trixel, dahil sa kanilang closeness.
Nung mag-third year hi-school na si Trixel ay lumipat na rin si Kristie sa Manila at nakitira ito kina Trixel. Ang paglipat ni Kristie sa Manila at tumira sa bahay nila Trixel ay isang welcomed development para sa Mama ni Trixel. Makakadagdag si Kristie sa makakapagbigay buhay sa malungkot na malaking bahay nina Trixel mula sa pagkamatay ng ama ni Trixel dalawang taon na ang nakakaraan.
Nakaugalian na ng dalawang magpinsan ang paglipat kuwarto sa sino man sa kanila para makipagkwentuhan or makipaglaro paghindi sila nagre-review o nag-aaral o walang ginagawa. Magkaharap ang kanilang kuwarto sa panglawang palapag ng bahay nila Trixel. Ang kuwarto ng kapatid ni Trixel ay nasa kabilang bahagi ng panglawang palapag; samantala ang kuwarto ng Mama ni Trixel ay ang master’s bedroom na nasa ground floor.Read pinoy sex stories: https://tagalogmalibogstories.phc.onl/#forbidden#/
Dahil nursing ang kinukuha ng kapatid ni Trixel, madalas itong wala sa bahay lalo na pag may duty sa ospital. Dahil dito, madalas na sina Trixel at Kristie lang ang nasa bahay, pagkatapos ng kanilang pasok sa eskuwela.
Fast forward: Kahit pala-aral silang dalawa, ang kanilang buhay ay normal sa taong nasa edad nila. Kasama sa pagiging normal ni Trixel ang makaramdam ng kakaibang karamdamang pangseksuwal. Ang karamdaman ito ay hindi namang lumabas sa nararapat na ugali at tamang asal. Minsan na nag-aaral ito, biglang tinigasan at unti-unti itong pinagbigyan ang sarili para laruin ng kanyang ari. Napatitig siya dito at hinangaan ang tikas ng kanyang nagbibinatang ari. Tumayo siya, nakaharap sa mesang pinag-aaralan niya, kinuha at nilapag sa harap niya ng notebook na pinag-aaralan niya, pumunta sa blankong pahina at inilapat ang ari sa pahina ng notebook. Kumuha siya ng lapis at marahang itong iginuhit ang ari sa pamamagitang ng pag-trace. Ito lang naman ang nangyari. Bahagi ng kaunting kapilyuhan ni Trixel.
Isang araw, habang nag-aaral siya, nagawi siya sa pahinang halos makalimutan na niya. Magulat siya dahil may nakasulat na dito. Ang nakasaad ay: “Iyo ba ito? Ang yabang mo naman?” Penmanship ni Kristie ito. Hindi siya pwedeng magkamali. Walang ibang nakiki-alam sa mga gamit niya kundi ang kanyang pinsan.
Kinabahan si Trixel. Nahiya sa sarili. Bistado ang kanyang ginagawang kapilyuhan ng kanyang pinsan. Kahit na sila ay magkasundo at close sa isa’t isa, meron silang limitasyon sa pakikipag-relate sa isa’t isa lalo na sa patungkol sa seksuwalidad. At dahil sa mas bata siya sa kanyang pinsang babae, nakaramdam ng pagkahiya at pagkasuklam sa sarili dahil sa kanyang sekretong kapilyuhan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin dahil hindi rin niya batid kung kelan nakita ng kanyang pinsan ang kanyang “drawing”. Napag-isip ni Trixel na pabayaan ang nangyari at wag pansinin.
Isang gabi, pagkatapos nilang maghapunan, pumasok si Kristie sa kuwarto ni Trixel – gaya pa rin ito ng dati. Habang nag-aaral si Trixel sa study table, umupo naman si Kristie sa kama ni Trixel.
Kristie: “Aral ka pa?”
Trixel: “Konti na lang… Ikaw? Tapos ka na mag-aral?”
Kristie: “Wala naman akong dapat aralin ngayon.”
Nag-umpisang magligpit si Trixel ng mga gamit at itinabi sa isang dulo ng mesa. Tumabi si Kristie kay Trixel, umupo sa bakanteng silya na katabi ni Trixel. At inumpisahang bulatlatin uli ang mga notebooks ni Trixel. Nagmatyag lang si Trixel; naitago na niya ang notebook niya na may “drawing”.
Kristie: “Asan na yun?”
Trixel: “Alin?”
Kristie: “Basta! Asan na yun? Tinago mo na? Ang daya mo naman?”
Trixel: “Alin?”
Nagkunwaring hindi niya alam. Inantay niya na ang pinsan mismo ang magsabi kung ano ang hinahanap. Nabulatlat na yata lahat ni Kristie ang natitirang notebooks ni Trixel pero hindi niya makita ito kaya tumayo siya at nagtangkang umalis.
Kristie: “Ah ewan… makaalis na nga?”
Halata ang konting pagkapikon ni Kristie. Lumipat ito sa kuwarto niya. Sumunod naman si Trixel sa kanya. Diretso si Kristie sa kama niya. Dumapa ito at isinubsob ang muhka sa unan.
Si Trixel naman, umupo sa study table ni Kristie at inumpisahang bulatlatin din ang mga gamit nito. Napansin ni Kristie at pinagmasdan na lamang ang nakakabatang pinsan na paki-alaman ang mga gamit.
Kristie: “Eh, ano naman ang hinahanap mo diyan? Wala dyan! Hihihi!”
Tumingin lang si Trixel sa pinsan, ngumiti, at ipinagpatuloy ang pakiki-alam sa mga gamit ni Kristie, kasama ang bag at wallet ni Kristie. Nakatingin lang si Kristie. Nakangiti din. Sa tuwing nakiki-alam si Trixel sa gamit ng kanyang pinsan, pakiramdam niya na close-na-close sila, at hindi pwedeng basta-basta paghiwalayin.
Hindi na pangkaraniwan ang pagbubulatlat ni Trixel sa gamit ni Kristie. Lingid sa kaalaman ni Kristie, mas higit pa sa notebooks, bag at wallet ang mga gamit na pinakiki-alaman ni Trixel sa kuwarto niya, lalo na kung wala siya at ang natitira lang sa bahay ay si Trixel. May mga pagkakataon na pumapasok si Trixel sa kwarto ng pinsan pag wala ito. Madalas na sadya ni Trixel ay ang mga panties ni Kristie, mga damit na nasuot na ni Kristie, ang P.E. uniforms ni Kristie, mga damit na pinantulog, at ang unan na gamit ng pinsan. Sa amoy pa lang ni Kristie, nabibighani na si Trixel. Subalit, ito ay kaya niyang ikubli dahil sa hiya. Kaya niyang sarilinin ito. Ayaw niyang mabisto siya ng kanyang nakakatandang pinsan. Ayaw niyang mapahiya. Ayaw niyang maisumbong ni Kristie sa kanyang Mama o sa kanyang kapatid o sa mga magulang ni Kristie. Dahil dito, maingat siya sa kanyang kapilyuhan
Fast forward uli: Sumapit ang birthday ng Mama ni Trixel at ito ay ginanap sa isang beach sa Batangas. Madami ang bisita, mga kaibigan ng Mama ni Trixel at nga miyembro ng pamilya na nakarating galing sa probinsya. Of course, kasama sila Trixel at Kristie. At gaya ng dati, sila lang ang magkasama. Swimming dito, swimming doon. Pero, namalagi sila sa swimming pool dahil pareho silang swimmers. Parehong magaling mag-swim ang dalawa.
Wala sa isip ni Trixel ang kamunduhan sa mga pagkakataong ganito, o pilit niyang iwinawaksi dahil nahihiya sa pinsan. Nakatayo sila sa gilid ng pool, magkaharap, nagkukuwentuhan. Nung magkatitigan, biglang ibinaba ni Kristie ang mata niya sa trunks ni Trixel, sabay nguso sa kaumbukan ni Trixel, para bang tinuturo ang ari ni Trixel. Napasagot si Trixel ng: “Ano yun? Baket pala?” sabay tingin sa kanyang trunks.
Kristie: “Wala lang. Sa iyo ba talaga yung drawing sa notebook mo? Yung trace ng penis?”
Trixel: “Nakita mo pala? Ay, nakakahiya. Oo, akin nga yun?”
Kristie: “Baket mo naman trinace? Hahahaha!”
Trixel: “Masama ba? Hahahaha!”
Umupo silang magkaharap sa beach beds.
Kristie: “Para naman hindi sa iyo yun eh. Hindi naman ganyan ang size nun eh!” sabay nguso uli sa harap ni Trixel.
Trixel: “Eh… eh matigas kasi yun. Eh hindi naman ako matigas ngayon eh…” nahihiyang sagot ni Trixel.
Kristie: “Talaga ka lang ha…”
May kasunod
Sa probinsiya sila sa Tarlac lumaki. Ang pamilya ni Trixel ay lumipat sa Manila nung si Trixel ay Grade 5 dahil sa pagkadestino ng kanyang ina sa Manila at ang pagpasok ng nakakatandang kapatid sa kolehiyo. Kahit na magkahiwalay na ang mag-pinsan, sa tuwing bakasyon ay sila naman ang magkasama. Kung minsan, sina Trixel ang umuuwi sa Tarlac; at kung minsan, si Kristie ang lumuluwas sa Manila para makapagbakasyon.
Ang tanging kapatid ni Trixel ay 6 na taon ang tanda sa kanya kaya hindi niya ito masyadong pansin. Malaki ang age-gap nilang magkapatid. Kaya kung tutuusin mo, mas magturingang magkapatid pa ang magpinsang Kristie at Trixel, dahil sa kanilang closeness.
Nung mag-third year hi-school na si Trixel ay lumipat na rin si Kristie sa Manila at nakitira ito kina Trixel. Ang paglipat ni Kristie sa Manila at tumira sa bahay nila Trixel ay isang welcomed development para sa Mama ni Trixel. Makakadagdag si Kristie sa makakapagbigay buhay sa malungkot na malaking bahay nina Trixel mula sa pagkamatay ng ama ni Trixel dalawang taon na ang nakakaraan.
Nakaugalian na ng dalawang magpinsan ang paglipat kuwarto sa sino man sa kanila para makipagkwentuhan or makipaglaro paghindi sila nagre-review o nag-aaral o walang ginagawa. Magkaharap ang kanilang kuwarto sa panglawang palapag ng bahay nila Trixel. Ang kuwarto ng kapatid ni Trixel ay nasa kabilang bahagi ng panglawang palapag; samantala ang kuwarto ng Mama ni Trixel ay ang master’s bedroom na nasa ground floor.Read pinoy sex stories: https://tagalogmalibogstories.phc.onl/#forbidden#/
Dahil nursing ang kinukuha ng kapatid ni Trixel, madalas itong wala sa bahay lalo na pag may duty sa ospital. Dahil dito, madalas na sina Trixel at Kristie lang ang nasa bahay, pagkatapos ng kanilang pasok sa eskuwela.
Fast forward: Kahit pala-aral silang dalawa, ang kanilang buhay ay normal sa taong nasa edad nila. Kasama sa pagiging normal ni Trixel ang makaramdam ng kakaibang karamdamang pangseksuwal. Ang karamdaman ito ay hindi namang lumabas sa nararapat na ugali at tamang asal. Minsan na nag-aaral ito, biglang tinigasan at unti-unti itong pinagbigyan ang sarili para laruin ng kanyang ari. Napatitig siya dito at hinangaan ang tikas ng kanyang nagbibinatang ari. Tumayo siya, nakaharap sa mesang pinag-aaralan niya, kinuha at nilapag sa harap niya ng notebook na pinag-aaralan niya, pumunta sa blankong pahina at inilapat ang ari sa pahina ng notebook. Kumuha siya ng lapis at marahang itong iginuhit ang ari sa pamamagitang ng pag-trace. Ito lang naman ang nangyari. Bahagi ng kaunting kapilyuhan ni Trixel.
Isang araw, habang nag-aaral siya, nagawi siya sa pahinang halos makalimutan na niya. Magulat siya dahil may nakasulat na dito. Ang nakasaad ay: “Iyo ba ito? Ang yabang mo naman?” Penmanship ni Kristie ito. Hindi siya pwedeng magkamali. Walang ibang nakiki-alam sa mga gamit niya kundi ang kanyang pinsan.
Kinabahan si Trixel. Nahiya sa sarili. Bistado ang kanyang ginagawang kapilyuhan ng kanyang pinsan. Kahit na sila ay magkasundo at close sa isa’t isa, meron silang limitasyon sa pakikipag-relate sa isa’t isa lalo na sa patungkol sa seksuwalidad. At dahil sa mas bata siya sa kanyang pinsang babae, nakaramdam ng pagkahiya at pagkasuklam sa sarili dahil sa kanyang sekretong kapilyuhan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin dahil hindi rin niya batid kung kelan nakita ng kanyang pinsan ang kanyang “drawing”. Napag-isip ni Trixel na pabayaan ang nangyari at wag pansinin.
Isang gabi, pagkatapos nilang maghapunan, pumasok si Kristie sa kuwarto ni Trixel – gaya pa rin ito ng dati. Habang nag-aaral si Trixel sa study table, umupo naman si Kristie sa kama ni Trixel.
Kristie: “Aral ka pa?”
Trixel: “Konti na lang… Ikaw? Tapos ka na mag-aral?”
Kristie: “Wala naman akong dapat aralin ngayon.”
Nag-umpisang magligpit si Trixel ng mga gamit at itinabi sa isang dulo ng mesa. Tumabi si Kristie kay Trixel, umupo sa bakanteng silya na katabi ni Trixel. At inumpisahang bulatlatin uli ang mga notebooks ni Trixel. Nagmatyag lang si Trixel; naitago na niya ang notebook niya na may “drawing”.
Kristie: “Asan na yun?”
Trixel: “Alin?”
Kristie: “Basta! Asan na yun? Tinago mo na? Ang daya mo naman?”
Trixel: “Alin?”
Nagkunwaring hindi niya alam. Inantay niya na ang pinsan mismo ang magsabi kung ano ang hinahanap. Nabulatlat na yata lahat ni Kristie ang natitirang notebooks ni Trixel pero hindi niya makita ito kaya tumayo siya at nagtangkang umalis.
Kristie: “Ah ewan… makaalis na nga?”
Halata ang konting pagkapikon ni Kristie. Lumipat ito sa kuwarto niya. Sumunod naman si Trixel sa kanya. Diretso si Kristie sa kama niya. Dumapa ito at isinubsob ang muhka sa unan.
Si Trixel naman, umupo sa study table ni Kristie at inumpisahang bulatlatin din ang mga gamit nito. Napansin ni Kristie at pinagmasdan na lamang ang nakakabatang pinsan na paki-alaman ang mga gamit.
Kristie: “Eh, ano naman ang hinahanap mo diyan? Wala dyan! Hihihi!”
Tumingin lang si Trixel sa pinsan, ngumiti, at ipinagpatuloy ang pakiki-alam sa mga gamit ni Kristie, kasama ang bag at wallet ni Kristie. Nakatingin lang si Kristie. Nakangiti din. Sa tuwing nakiki-alam si Trixel sa gamit ng kanyang pinsan, pakiramdam niya na close-na-close sila, at hindi pwedeng basta-basta paghiwalayin.
Hindi na pangkaraniwan ang pagbubulatlat ni Trixel sa gamit ni Kristie. Lingid sa kaalaman ni Kristie, mas higit pa sa notebooks, bag at wallet ang mga gamit na pinakiki-alaman ni Trixel sa kuwarto niya, lalo na kung wala siya at ang natitira lang sa bahay ay si Trixel. May mga pagkakataon na pumapasok si Trixel sa kwarto ng pinsan pag wala ito. Madalas na sadya ni Trixel ay ang mga panties ni Kristie, mga damit na nasuot na ni Kristie, ang P.E. uniforms ni Kristie, mga damit na pinantulog, at ang unan na gamit ng pinsan. Sa amoy pa lang ni Kristie, nabibighani na si Trixel. Subalit, ito ay kaya niyang ikubli dahil sa hiya. Kaya niyang sarilinin ito. Ayaw niyang mabisto siya ng kanyang nakakatandang pinsan. Ayaw niyang mapahiya. Ayaw niyang maisumbong ni Kristie sa kanyang Mama o sa kanyang kapatid o sa mga magulang ni Kristie. Dahil dito, maingat siya sa kanyang kapilyuhan
Fast forward uli: Sumapit ang birthday ng Mama ni Trixel at ito ay ginanap sa isang beach sa Batangas. Madami ang bisita, mga kaibigan ng Mama ni Trixel at nga miyembro ng pamilya na nakarating galing sa probinsya. Of course, kasama sila Trixel at Kristie. At gaya ng dati, sila lang ang magkasama. Swimming dito, swimming doon. Pero, namalagi sila sa swimming pool dahil pareho silang swimmers. Parehong magaling mag-swim ang dalawa.
Wala sa isip ni Trixel ang kamunduhan sa mga pagkakataong ganito, o pilit niyang iwinawaksi dahil nahihiya sa pinsan. Nakatayo sila sa gilid ng pool, magkaharap, nagkukuwentuhan. Nung magkatitigan, biglang ibinaba ni Kristie ang mata niya sa trunks ni Trixel, sabay nguso sa kaumbukan ni Trixel, para bang tinuturo ang ari ni Trixel. Napasagot si Trixel ng: “Ano yun? Baket pala?” sabay tingin sa kanyang trunks.
Kristie: “Wala lang. Sa iyo ba talaga yung drawing sa notebook mo? Yung trace ng penis?”
Trixel: “Nakita mo pala? Ay, nakakahiya. Oo, akin nga yun?”
Kristie: “Baket mo naman trinace? Hahahaha!”
Trixel: “Masama ba? Hahahaha!”
Umupo silang magkaharap sa beach beds.
Kristie: “Para naman hindi sa iyo yun eh. Hindi naman ganyan ang size nun eh!” sabay nguso uli sa harap ni Trixel.
Trixel: “Eh… eh matigas kasi yun. Eh hindi naman ako matigas ngayon eh…” nahihiyang sagot ni Trixel.
Kristie: “Talaga ka lang ha…”
May kasunod
