Closed Bumigay si susan

[imbaustic]

Sana ay magustuhan ninyo
itong ikukumpisal ko sa
iyo..
Dati ay kuntento na ako sa
pagbabasa ng kuwento
dito sa site na ito. Ngayon
ay isa na rin pala ako sa
magbabahagi ng mga
personal na nakaraan na
nagyari sa akin. Hindi ko
alam kung kakaiba ito sa
mga nagsusulat dito ng
kanilang mga karanasan.
Sa dami ng mga nababasa
ko dito at marami pa ang
tiyak na magsusulat dito
ay hindi ko na matandaan
lahat ng kuwentong
nabasa ko na.
Hindi na ako mahihiyang
ikuwento ang aking
nakaraan sa inyo…
Para sa akin ay makulay
ang nakaraan ko. Makulay
na ang ibig kong
ipakahulugan ay maraming
pangyayari na hindi ko
lubos maisip kung bakit
biglang dumating ito sa
akin. Ngunit inaamin ko sa
aking sarili na ako talaga
ang nagkamali. Dahil kung
hindi siguro ako nagpadala
sa tukso at buyo ng
damdamin ay baka buo pa
rin ang pamilya ko.
Ako si Susan, 30 taong
gulang, may asawa.
Maganda ang aking
mukha, marami ang
nagsasabi na hawig daw
ako kay Jackie Rice na
isang sikat na artista,
maputi, may kagandahan
ang korte ng katawan at
medyo may kalakihan ang
aking dibdib. Mayroon na
akong tatlong anak dahil
maaga akong nag-
asawa.. at ito ang aking
naging buhay..
Tahimik kaming
nagsasama ng aking
asawa. Apat ang anak ko
na mga binatilyo’t dalagita
na. Ngunit mahirap din
pala kapag
nagkakasabay-sabay na
lumalaki ang inyong mga
anak. Problema namin
kadalasan ang pang
gastos sa araw-araw, eh
hindi naman kalakihan ang
kinikita ng mister ko.
Natuto kaming mag-
asawa na magtiis,
magtipid at isakripisyo ang
personal na kaligayahan
alang-alang sa mga anak
namin. Kapag
magkasarinlan na kami sa
gabi ay doon namin
napapag-usapan na
pasasaan at balang araw
ay giginhawa rin ang
buhay namin kapag
napagtapos ang mga bata
sa pag-aaral.
Ngunit sadya talaga
sigurong dumarating ang
mga pagsubok sa buhay.
Ang masakit, pag
dumating pa ito ay
kumakapit sa mga taong
katulad namin na maliit
lang ang katayuan sa
buhay. Natutong gumamit
ng bawal na gamot ang
pangalawa naming anak
na lalaki. Buong akala
naming mag-asawa ay
maayos na nag-aaral siya
ngunit hindi pala.
Nalaman ko na lang sa
kanilang eskwela na hindi
pumapasok ang anak ko.
Ipina-tawag ako ng
teacher niya para kausapin
tungkol dito. Kinausap
naming mag-asawa ang
pangalawa kong anak
ngunit nagkasakitan pa sila
ng kanyang ama. Mula
noon, hindi na pumasok
ang anak ko at naging
palaboy na lang. Kapag
umuuwi naman ay nag-
aaway silang mag-ama.
Magmula noon laging
buryong ang asawa ko.
Parang na-depress siya
sa ginawa ng anak namin.
Hirap na hirap kaming
maiahon sila tapos ganito
pa ang gagawin niya sa
amin ng kanyang ama. At
imbes na magbago at
humingi ng tawad sa
kanyang ginawa ay pinili
pa na magpakalulong sa
kanyang barkada na
masamang impluwensiya
sa kanya.
Matagal-tagal na rin iyon
nang biglang may
dumating na isa pang
dagok sa buhay namin.
Kasama ang asawa ko sa
naalis sa kanilang trabaho
dahil hindi na raw kayang
magpa-suweldo ng
maraming tauhan.
Ang kaunting natanggap
ng mister ko ay hindi rin
nagtagal at naubos agad.
Nakahanap naman siya
pero hindi permanente.
Simula noon pa-sideline,
sideline na lang kung
mamasukan ang mister ko
kaya naman ang hirap
pagkasyahin ng kanyang
pera.
Dito kami umabot sa
puntong nanghihiram na
ako ng panggastos
minsan. Ang minsan ay
naging madalas.
Nagkagalit pa nga kami ng
isang kapatid ko na hindi
namin mabayaran agad
ang naiipon na palang
pagkakautang namin. Wala
namang maitulong ang
mga magulang ko dahil
matatanda na sila.
Ang hirap ng kalagayan
namin. Nagsasakripisyo’t
nagtitiis na nga kaming
mag-asawa para sa
aming mga anak ngunit
hindi pa rin ito sapat.
Kailangan talaga ang pera
upang makaraos kami.
Gusto ko sanang umuwi na
lang kami sa probinsya ng
mga magulang ko ngunit
ayaw ng asawa ko. Pipilitin
daw niyang kayanin na
balikatin ang kanyang
pasanin. Ngunit alam kong
sa salita lang niya
magagawa iyon.
Sa lugar na lang namin ay
kinakapalan ko na lang ang
aking mukha sa
panghihiram kapag kapos
na kapos talaga kami. Lalo
na kapag kailangan ng
mga bata ang pera.
Dagdag na pabigat pa
ang nagloko naming anak
dahil minsan ay nahuli ito
at naawa naman ako na
makulong siya kaya
ginawan ko ng paraan na
mailabas siya dahil menor
de edad pa.
Galit na galit sa akin ang
asawa ko. Inaway niya ako
dahil bakit ko pa raw
kinunsinti iyon samantalang
hindi na nga raw siya
nirerespeto nito. Idinadaan
ko na lang ang lahat sa
iyak kapag mag-isa na
lang ako sa bahay.
Mabigat sa kalooban ko
ang ginawa ng anak kong
lalaki ngunit hindi ko rin
matiis na malamang
nakakulong siya. Ngunit
hayun ang tarantadong
anak ko, paglabas ay
parang walang anuman
ang nangyari at bumalik pa
rin sa dating gawi.
Hindi iyon ang unang
pagkakahuli sa kanya.
Nang sumunod ay nalaman
na iyon ng asawa ko at
pinagsabihan agad niya
ako na huwag nang
pakikialaman an gaming
anak para magkaroon daw
ito ng leksyon.
Ilang araw rin na hindi ako
mapagkatulog sa pag-
aalala. Hindi siguro ako
masisisi na mag-alala
dahil sino ba namang ina
ang hindi malulusaw ang
puso kapag may
nangyaring masama sa
kanyang anak. Ngunit lahat
ng ito ay kinimkim ko lang
sa aking sarili.
Gusto ko sanang tikisin ang
aking anak para maturuan
ito ng leksyon. Ngunit
bumigay rin ang pusong
ina sa akin. Nag-isip ako
kung paano makakagawa
ng paraan para mailabas
siya. Kailangan ko na
naman ng pera at iyon ang
problema kung saan ako
maghahagilap ng
pampiyansa sa kanya.
Nahihiya na akong lumapit
sa mga dati kong
nilalapitan. Lalo pa siguro
kung lalapit ulit ako sa
kanila at malalaman na
gagamitin ko lang para sa
anak kong nakulong. Ngunit
kailangan kong kumilos
hanggang sa may
nakapagsabi sa akin na
subukan ko raw kausapin
ang kapitbahay naming si
Marlon.
Si Marlon ay hindi naman
mayaman ang pamilya.
Ngunit medyo nakaka-
angat ang buhay nila roon
sa kalye namin. Kailanman
ay hindi ko pa nasubukang
lumapit sa kanya. Kaya ito
ang unang pagkakataon na
susubukan ko pa lang
hingan siya ng tulong.
May asawa’t mga anak na
rin si Marlon. Tahimik ang
kanilang buhay ngunit kilala
siya sa lugar namin na
mahusay makisama.
Katunayan ay madalas na
may nag-iinuman sa
bahay nila. Ang mga
kainuman niya ay ang
kanyang mga barkada roon
sa lugar namin.
Dala ng mahigpit na
pangangailangan ay
lakas-loob akong pumunta
sa kanila. Ang kanyang
asawa ang una kong
nakausap ngunit mabuti pa
raw kung si Marlon ang
diretsong kakausapin ko
dahil hindi siya ang
humahawak ng pera nila.
Tinawag niya si Marlon at
paglabas ay iniwan kami
ng kanyang asawa sa
kanilang sala. Bago pa ako
nakapagsalita ay inunahan
na ako ni Marlon. Kung ang
sadya ko raw ay humiram
para sa anak kong
nakulong ay walang
problema.
Lumukso ang puso ko sa
labis na katuwaan. Hindi
na ako nahirapang
kausapin pa sila at parang
siya na mismo ang nag-
alok ng tulong sa akin.
Laking pasasalamat ko sa
kanila at nangakong
babayaran agad iyon
kapag nagkaroon na ako
ng pera kahit ang totoo ay
hindi ko pa naiisip kung
saan ko naman hahagilapin
ang ipambabayad sa
kanila.
Ngunit bago ako umalis ay
mahigpit ko siyang
pinakiusapan na huwag na
huwag makakarating sa
kaalaman ng aking asawa
na humiram ako sa kanila
ng pera. Nangako naman si
Marlon at sinabi pa nga sa
akin na naiintindihan daw
niya na nag-aaway ang
mag-ama ko.
Lumabas ang anak ko
ngunit hindi siya umuwi sa
amin. Pumupunta lang siya
kapag alam niya na wala
ang kanyang ama. Ako
naman ay problemado na
sa dami ng kompromiso.
Lalo na nang pinuntahan
ako ng anak ni Marlon at
ipinatatanong daw ng
kanyang ina ang hiniram
ko. Wala akong maisagot
at sinabihan ko na lang
ang bata na pupunta ako
sa kanila.
Tuliro ako at hiyang-hiya
habang kausap ko ang
kanyang asawa na medyo
may kasungitan noong
araw na kausapin ko ito.
Mabuti na lang lumabas si
Marlon at siya na raw ang
bahalang makipag-usap
sa akin tutal ay sa kanya
ako personal na humiram.
Inamin ko ang totoo kay
Marlon na wala pa akong
maibabalik kahit magkano
sa aking hiniram.
Naunawaan naman niya
ako at pumayag na kapag
nakaluwag na ako ay saka
ko na lang ibibigay sa
kanya ang hiniram ko.
Hiyang-hiya ako ngunit
kailangan kong kapalan
ang aking mukha.
Wala akong kaalam-alam
na ang kabaitang
ipinapakita sa akin ni
Marlon ang unti-unti
palang magtutulak sa akin
sa kumunoy ng
pagkakasala. Umpisa noon
kapag napapadaan ako sa
kanila at natitiyempong
nasa labas si Marlon ay
tinatawag niya ako. Hindi
para maningil kundi
kinukumusta lang ang aking
anak. Wala naman akong
ibang masabi kundi ang
totoo na hindi pa rin
nagbabago ang anak ko.
Kahit may mga kaharap
siyang barkada at nag-
iinuman sila, kapag
dumadaan ako sa kanila at
nakita niya ako ay
tinatawag ako ni Marlon.
Tumatayo pa iyan sa
kanyang kinauupuan para
lumapit sa akin at
makipag-usap sandali.
Nahihiya akong lumapit
kapag nandoon ang
kanyang mga kaibigan
dahil kung makatingin ang
mga ay parang mga
nakakaloko at
nagbubulungan pa ang iba.
Ngunit nahihiya naman
akong hindi lumapit dahil
sa kompromiso ko kay
Marlon.
Ganoon ng ganoon lagi.
Ako na nga ang umiiwas na
dumaan sa kanila.
Hangga’t maaari ay
ayokong matatawag pa
niya kapag kaharap ang
kanyang mga barkada.
Subalit magkapitbahay
kami kaya hindi maiiwasan
na mapadaan ako ng
madalas sa kanila.
Gabi noon at walang ibang
tao sa bahay kundi ako
lang. Biglang dumating si
Marlon na sa itsura pa
lang ay halatang
nakainom. Hindi ko
malaman ang aking
gagawin sa pag-aakalang
maniningil na siya. Pero
pinakiharapan ko siya ng
maayos at pinapasok ko
pa sa loob ng bahay.
Ihinatid daw niya sa
labasan ang kanyang mga
kaibigan. Wala raw siyang
ibang sadya kundi ako.
Nang magpapaliwanag na
sana ako tungkol sa
hiniram ko sa kanila ay
bigla niya akong nilapitan
at hinawakan sa kamay.
Kumabog ang dibdib ko sa
ginawa ni Marlon. Pisil pa
lang niya sa kamay ko ay
ramdam ko nang may halo
itong malisya.
May itsura ka at bata pa.
Mukhang matanda ka lang
dahil siguro sa problema
ninyong mag-asawa,”
ayon kay Marlon. Tinanong
ko siya kung ano ang ibig
sabihin ng kanyang
ginagawa sa akin. Ngumiti
si Marlon sabay sabi sa
akin na kung nakaka-
intindi raw ako, dapat ay
alam ko kung ano ang ibig
n’yang sabihin sa akin.
Inalis ko ang aking kamay
sa kanyang
pagkakahawak. Sabay
pinakiusapan ko siya na
kung maaari ay umalis na
siya at baka abutan pa
kami ng aking asawa.
Tiyak ‘kako na
magtatanong iyon kung
bakit nandoon si Marlon sa
bahay at baka malaman
na humiram ako sa kanila
para mailabas lang ang
anak ko sa kulungan.
Imbes na pakinggan ang
pakiusap ko ay lumapit
muli si Marlon sa akin at
hinawakan ulit ako sa
kamay. Umiwas ako ngunit
kasabay ng pag-iwas ko
ay niyakap niya ako.
Nagpanting ang tenga ko
sa galit at pilit ko siyang
itinutulak. Ngunit wala
akong magawa dahil mas
malakas siya sa akin.
Hindi ko rin magawang
sumigaw dahil ewan ko ba
kung bakit ang unang
pumasok sa utak ko ay
baka marinig kami sa
bahay nila na katabi lang
sa amin. Nagpumiglas ako
ngunit hindi bumitiw si
Marlon. Hanggang sa
nahalikan niya ako sa labi.
Kung hindi ko pa siya
kinagat sa labi ay hindi pa
siya lalayo sa akin.
Lasing ka lang, umuwi ka
na bago pa dumating ang
asawa ko,” sabi ko kay
Marlon. Akmang lalapit ulit
siya sa akin ngunit lumayo
na ako. Nagsalita siya at
sinabi sa akin na pag-
isipan ko raw ang sinabi
niya sa akin sabay
humakbang na siyang
palabas.
Ngunit bago tuluyang
lumabas ng bahay namin
ay nagbitiw pa siya ng
salita. “Masarap ka pa rin
halikan. Pag may problema
ka ay huwag kang
mahihiyang lumapit ulit sa
akin,” ayon kay Marlon na
nakangiti. Sa kanyang
sinabi ay pinunasan ko ang
aking labi para mawala
ang bakas ng kanyang
halik.
Hindi ko kinuwento ang
nangyari sa amin ni Marlon
pagdating ng asawa ko.
Ayaw kong madagdagan
pa ang kanyang problema.
Ngunit hindi ako makatulog
kahit nakahiga na katabi
ang aking asawa.
Naglalaro sa isip ko ang
ginawa sa akin ni Marlon
kanina at paulit-ulit na
bumabalik sa aking alaala
ang kanyang mga sinabi.
itutuloy ….
Part 2
Simula noon ay iniwasan ko
na talaga hangga’t maaari
ang magkita kami ni
Marlon. Nag-iisip na rin
ako ng paraan kung paano
maibabalik ang hiniram
kong pera sa kanila. Alam
kong hangga’t may
kompromiso ako sa kanila
ay naroroon ang
pagkakataon para kay
Marlon na makalapit sa
akin.
Ngunit nasundan muli ang
ginawa niya sa akin.
Itinaon niyang mag-isa ulit
ako sa bahay at araw pa
man din kung kailan wala
sa bahay ang aking asawa
dahil pumasok ito sa
trabaho at nag-aaral
naman ang mga anak
namin.
Mas malakas ang loob ni
Marlon ng araw na iyon.
‘Hindi ko nga sukat-
akalain na darating siya at
wala akong kaalam-alam
na nakapasok na pala siya
sa loob ng aming
pamamahay na hindi ko
man lang nalalaman.
Nasa kusina ako noon nang
bigla siyang pumasok na
lang. Ang akala ko ay ang
asawa ko lang iyon na
hinawakan ako sa bewang.
Hindi ko kasi nakita ang
pagpasok niya dahil
nakatalikod ako at
naghuhugas ng kaldero sa
lababo. Hindi ko rin narinig
kahit kaluskos man lamang
niya dahil siguro ingat na
ingat din siya sa pagpasok
para hindi ko marinig.
Sa gulat ko ay hinarap ko
kung sino ang humawak sa
aking bewang na sinundan
pa ng pagtapik sa aking
balikat. Si Marlon na
naman! Inamoy ko kung
lasing siya ngunit hindi
naman at wala rin sa
itsura niya ang nakainom
siya ng alak gaya noong
unang pumasok siya sa
bahay namin na mag-isa
lang ako.
“Bakit bumalik ka pa?” ang
sabi ko. Hindi niya ako
sinagot, sa halip ay
niyakap at sinibasib niya
ako ng halik sa labi.
Lumaban ako ngunit
nangibabaw ang kanyang
lakas, Nang pagbantaan ko
siyang sisigaw ako para
marinig sa bahay nila ay
lalo pa niya akong niyakap
at hinalikan sa labi.
Pilit akong nagpupumiglas
mula sa kanyang yakap
ngunit pinag-ibayo pa ni
Marlon ang pagkakayakap
sa akin at para siguro hindi
ako makasigaw ay mariing
hinalikan niya ang aking
labi. Saka lang niya ako
binitawan nang hindi na
ako gumagalaw at
hinayaan siya sa kanyang
kalapastanganan. Ngunit
ramdam ko ang kanyang
mga halik sa aking labi.
“Umalis ka na bago pa
makarating sa asawa ko
ito,” ang sabi ko sa kanya.
Ngunit hindi natinag sa
kanyang kinatatayuan si
Marlon. “Kursunada kita at
kung payag ka ay wala
namang makakaalam nito
dahil itatago natin ito at
matutulungan pa kita,”
ayon sa kanya. Sinabi pa
niya na magkita kami
kinabukasan upang pag-
usapan namin ang utang
ko.
Hindi ako nakakibo sa
kanyang sinabi. Pero
aaminin ko sa inyo na
natukso ang isip ko sa
iniaalok ni Marlon. Alam
kong malaki ang kanyang
maitutulong sa akin kung
sakaling papayag ako
ngunit namamayani pa rin
sa dibdib ko ang takot
sakaling sumawsaw ako
sa pagkakasala.
Nakatulugan ko pa ang
pag-iisip. Kaya lang ako
nagising ay dahil parang
naalimpungatan ako at
iyon pa rin ang laman ng
isip ko, ang nangyari sa
amin kahapon at ang
nakatakdang pagkikita
namin ni Marlon ng araw
na iyon.
Hindi ako makakilos ng
maayos kahit mag-isa na
lang ako sa bahay. Hindi ko
tuloy nagawa ang mga
dapat kong gawin dahil
parang nanlalata ang
aking katawan dala na rin
ng pagkapuyat sa halos
magdamag na pag-iisip.
Wala akong nabuong
desisyon kundi kusang
sumipot na lang sa lugar
na sinabi ni Marlon sa akin.
Pagdating ko roon ay
nandoon na siya. Kita niya
agad ako habang
naglalakad papalapit pa
lang sa lugar na sinabi
niya sa akin.
Nang makalapit na ako ay
nagkunwari si Marlon na
kinakausap niya ako
tungkol sa pera ngunit
pabulong na sinabihan niya
akong palipasin ko lang
daw ang ilang minuto at
sundan ko na siya kung
saang direksyon pumunta.
Parang amo ko siya na
sunud-sunuran lang ako
kung ano ang ibig niyang
ipagawa sa akin.
Makalipas ang ilang minuto
ay sinundan ko siya
palabas ng palengke.
Hinihintay lang pala niya
ako sa labasan at saka
lang siya tumawag ng
tricycle at doon kami
sumakay. Saka niya pinara
ang tricycle nang makalayo
na kami sa lugar namin at
pumara naman ng jeep.
Habang lulan kami ng jeep
ay saka ipinaliwanag sa
akin ni Marlon na kaya lang
niya ginawa iyon ay para
makaiwas kami sa
sinumang maaaring
makakita sa amin. Dito ko
siya tinanong kung saan
kami pupunta. Sa mas
ligtas na lugar lang daw
kami pupunta para
makapag-usap.
Sa isang karinderya kami
tumuloy. Umorder pa siya
ng pagkain at habang
kumakain kami ay saka
lang niya binuksan ang
usapan tungkol sa amin.
Ipinaliwanag niya na hindi
raw niya gustong guluhin
ang buhay ng pamilya ko.
Ayaw rin daw sana niyang
gawin iyon na pinuntahan
pa ako sa bahay kung hindi
lang dala ng kalasingan
niya noong unang pumunta
siya sa amin. Ang
pangalawa ay ginawa raw
niya iyon dahil alam na raw
niyang ako lang ang tao sa
bahay.
“Ano ang gusto mo?” ang
sabi ko sa kanya habang
nasa kalagitnaan ng
pagsasalita si Marlon.
Gaya ng dati ay walang
kagatul-gatol na
ipinagtapat sa akin ni
Marlon na ako ang gusto
niya at wala nang ibang
dahilan.
“Eh bakit ako pa, may
asawa na ako,” isinagot ko
sa kanya.
Ngiti lang ang itinugon ni
Marlon sa akin. Nang
makita siguro na parang
nag-uusisa ako sa
pagkakatingin sa kanya ay
saka lang siya sumagot.
“Huwag mong isipin na
sinasamantala ko ang
problema ninyo, kursunada
na talaga kita noon pa.
Sabi ko nga sa iyo ay bata
ka pa at maganda.
Mukhang matanda ka lang
dahil sa problema ninyo,”
ayon sa kanya sabay
ngumiti ulit.
Magsasalita pa sana ako
ngunit pinutol agad ni
Marlon ang aking
sasabihin. Sinabihan niya
ako na mabuti pang kumain
na lang daw kami.
“Saan tayo pupunta
pagkatapos dito?” ang
sabi ko sa kanya.
Wala raw kaming ibang
pupuntahan kundi doon
lang para mag-usap. Ang
buong akala ko na noong
mga sandaling iyon ay
yayayain agad ako ni
Marlon kung saang lugar
para magawa ang gusto
niyang gawin sa akin
ngunit hindi pala.
Naging mabait siya sa akin
noong araw na iyon.
Habang nasa loob kami ng
karinderya ay inasikaso
niya ako bagay na hindi na
nagagawa sa akin ng
asawa ko dahil lagi itong
subsob sa trabaho.
Pansamantalang nawala
sa loob ko ang pag-
aalala. Matapos makakain
ay kinausap na ako ng
masinsinan ni Marlon. Ang
naging usapan namin ay
sa labas na lang kami
magkikita. Kung may
kailangan daw ako ay
sabihin ko na lang sa
kanya kapag magkasama
kami at hindi puwedeng
pupuntahan ko pa siya sa
bahay nila. Mabuti na raw
iyon para makaiwas sa
mga suspetsyosong mga
mata sa lugar namin.
“Binabayaran mo ba ako?”
ang sabi ko sa kanya.
Natawa si Marlon sa sinabi
ko sabay inakbayan ako at
pabulong na sinabing..
“Madali lang makakuha ng
babae kung pera-pera
ang usapan pero ayoko ng
ganoon.”
Hindi na ako kumibo sa
aking narinig. Nang
maghiwalay kami noong
araw na iyon ay alam ko
na sa aking sarili na
nakalubog na ang isang
paa ko sa kumunoy ng
pagkakasala. At unti-unti
akong lumulubog habang
tumatagal na nagkikita
kami ni Marlon.
Ang mga bagay na hindi ko
naisip na gagawin ko pala
balang araw ay nagsimula
ko nang gawin sa kanya.
Tinukso niya ako at
nagpatukso naman ako sa
kanya hanggang sa
tuluyang lumubog ang
aking pagkatao.
Magmula noon ay
ginampanan ko na ang ibig
mangyari ni Marlon. Ngunit
hindi kabit ang turing niya
sa akin. Alagang-alaga
niya ako, Hindi man ako
humihingi sa kanya ay kusa
niya akong binibigyan bago
kami maghiwalay kapag
nagkikita.

 

[imbaustic]

Ang kabilin-bilinan lang
niya sa akin na huwag ko
raw ipapahalata sa bahay
kapag binibigyan ako dahil
siguradong pagdududahan
ako ng aking asawa.
Sinunod ko naman ang
kanyang bilin dahil alam
kong totoo iyon.
Ang kapalit ng
kagandahang-loob ni
Marlon sa akin ay ang
aking katawan. Sa simula
ay pinandirihan ko kapag
may namamagitan sa
amin. Ngunit kalaunan ay
nakasanayan ko na rin
iyon. Aaminin ko rin sa inyo
na dumating ako sa
puntong nasisiyahan na rin
sa ginagawa namin ni
Marlon, siguro ay dahil na
rin sa ipinakita niyang
kabaitan sa akin.
Iyon nga lang, inaabutan
ako ni Marlon ng pera
ngunit hindi ko
mapakinabangan iyon ng
husto para sa aking
pamilya. Hindi ko sila
puwedeng bigyan dahil
imposibleng hindi
magtatanong ang asawa
ko kung saan nanggaling
ang pera.
Isa lang ang naisip ko para
magamit ang pera.
Binabayaran ko ng
pakonti-konti ang mga
nahiraman namin. Walang
kaalam-alam sa ginawa
ko ang aking asawa. Ang
pagkakaalam niya ay
marami-rami na kaming
pinagkakautangan ngunit
inuunti-unti ko nang
binabayaran ang mga iyon
mula sa perang ibinibigay
ni Marlon sa akin.
Guminhawa kahit paano
ang kalooban ko dahil
gumaan na ang mga
kompromiso namin. Ngunit
kapalit nito ang katawan
ko. Minsan ay
binabagabag ako ng
konsensya dahil sa mga
ginagawa ko lalo na noong
nag-uumpisa pa lang kami
ni Marlon. Wala akong
magawa dahil nakalublob
na ang buong katawan ko
sa pagkakasala. Iniisip ko
na lang na para rin sa
kapakanan ito ng aking
pamilya.
Ngunit ewan ko ba kung
bakit sa kabila nito ay
natutunan ding tanggapin
ng kalooban ko si Marlon.
Nawala ang pandidiri ko
kapag nagtatalik kami.
Palibhasa napakabait niya
sa akin. Ang dating takot
ay napalitan ng
kaligayahan kapag kasama
ko siya. Ewan ko ba kung
bakit biglang nagbago at
lumambot ang damdamin
ko sa kanya kahit alam
kong mali na itong
ginagawa ko.
itutuloy . . .
Part 3
Hindi ko nagawang ilihim
ito kay Marlon. Siya man
kasi ay nakahalata sa
pagbabago ko. Ikinatuwa
niya ito at lalo pa siyang
bumait sa akin. Ngunit sa
kabila nito ay ginampanan
ko pa rin ng maayos ang
tungkulin ko bilang asawa’t
ina ng aking pamilya.
Isang bagay lang ang
napansin ko. Mula nang
magbago ang damdamin
ko kay Marlon ay parang
nag-iba naman ito sa
aking asawa. Mas gusto
ko pang kasiping si Marlon
kaysa sa mister ko. Sa
tingin ko mas nasasarapan
ako tuwing patago kaming
nagkikita ni Marlon kaysa
palagian na lang katabi ko
sa pagtulog ang lalaking
pinakasalan ko.
Simula rin kasi noong
nagkaroon kami ng mga
problema sa bahay ay
nawalan din kami ng
panahon ng aking asawa
para sa isa’t-isa.
Nasubsob ang kanyang isip
sa pagtatrabaho dahil sa
hirap ng buhay namin. Ako
naman ay natuon sa
paggawa ng paraan
upang makatulong sa
kanya lalo na kapag
nagigipit kami.
Mag-asawa nga kami
ngunit wala nang
namamagitang pisikal sa
amin. Nangangailangan din
naman ako ng kalinga at
init ng pagmamahal sa
aking asawa ngunit hindi
ko na iyon nadama pa sa
kanya.
Iba si Marlon dahil
agresibo siya sa kama. At
nang matutunan ko nang
tanggapin ang relasyon
namin ay lalo pa siyang
naging mainit sa pagtatalik
namin. Nadadala ako sa
kanyang kapusukan. Ang
sabi pa nga ni Marlon sa
akin ay masarap daw pala
ang ganito. Umayon ako sa
kanyang sinabi dahil
nasasarapan na rin talaga
ako sa piling niya.
Minsan sa pag-uusap
namin ay binanggit sa akin
ni Marlon na ano raw kaya
kung maghanap na lang
kami ng kahit maliit na
kuwartong matutuluyan
kapag nagkikita kami.
Nagulat ako sa narinig ko
sa kanya. Ang unang sagot
ko agad ay, “Sobra na
yata ang gagawin natin.”
Matagal-tagal na rin pala
niyang pinag-iisipan iyon.
Kaysa lagi na lang daw
kaming pumapasok ng
motel ay mas mabuti pa
kung maghahanap kami ng
kuwarto na kahit anong
oras ay puwede naming
puntahan.
Nagdadalawang-isip ako
sa kanyang sinabi. “Parang
ibabahay mo na ako niyan
ah,” ang sabi ko sa kanya.
Ngumiti si Marlon sabay
sabing kung gusto ko daw
ay magsama na lang kami.
Hiwalayan ko na raw ang
aking asawa at ihahanap
niya ako ng matutuluyan.
Nang tanungin ko kung
ganoon din ang gagawin
niya ay umiling si Marlon.
Ako lang daw at doon na
lang niya ako pupuntahan
sa tutuluyan ko.
“Seryoso ka ba sa sinasabi
mo?” tanong ko kay
Marlon.
Tumango siya sabay
sabing matagal-tagal na
rin daw niyang pinag-
iisipan ang bagay na iyon.
Ngayong napag-usapan
na rin lang daw namin ay
mabuti pang ituluy-tuloy
na namin tutal matagal na
rin ang itinatago naming
relasyon.
Hindi ako nakahanda sa
iminungkahi niya sa akin.
Maraming bagay ang
pumasok agad sa isip ko.
Niloko ko na ang aking
asawa ay iiwanan ko pa
ngayon ang pamilya ko.
Hindi ko masagot agad ang
gustong mangyari ni
Marlon sa aming dalawa.
Siya naman ay kinumbinsi
ako ng kinumbinsi..
Kagagahan ko siguro,
ewan ko ngunit napapayag
niya ako matapos ang
ilang ulit pa naming
pagkikita at
pangungumbinsi niya sa
akin. Plinano niya muna ang
lahat bago ako tuluyang
tumalikod sa aking
pamilya.
Naghanap ng matutuluyan
kong kuwarto si Marlon at
nang makatagpo ay
isinama ako para makita ko
raw muna ang lugar at
kung gusto ko ay kukunin
na niya. Sinadya ni Marlon
na malayu-layo sa lugar
namin ang hinanap niyang
kuwarto. Walang nakaka-
kilala sa amin sa lugar na
iyon. Pabor daw iyon para
sa aming dalawa para
akalain na bago pa lang
kaming nagsasama bilang
mag-asawa.
Pinag-aralan din namin
ang araw ng pag-alis ko
na siyempre ay itinaon
kong walang tao sa bahay.
Isang sulat ang inihanda ko
para sa aking asawa’t
mga anak ilang araw bago
ang pinag-usapan namin
ni Marlon na araw ng
pag-alis ko.
Hindi rin ako naghanda ng
damit para hindi
makahalata ang asawa ko.
Saka lang ako nag-apura
na ipunin ang mga damit
ko at ilang personal na
gamit noong araw na
mismo ng pag-alis ko.
Sa sulat ay hindi ko
nagawang ipagtapat sa
aking asawa ang totoong
dahilan ng pag-alis ko.
Hindi ko sinabi na
kapitbahay lang namin ang
lalaking sinamahan ko dahil
siguradong malaking gulo
at eskandalo ang
mangyayari. Ang totoo ay
hindi ko binanggit sa sulat
na may sasamahan akong
ibang lalaki. Ang sinabi ko
na lang ay magbabaka-
sakali akong makatagpo ng
maganda-gandang
kapalaran ay saka ko sila
babalikan.
Ngunit bago ko inabandona
ang aking pamilya ay may
nabuo nang plano sa isip
ko. Kung sakaling hindi
magiging maganda ang
pagsasama namin ni
Marlon ay babalikan ko
ang aking pamilya. Siguro
naman ay tatanggapin pa
rin ako ng aking asawa’t
mga anak kapag idinahilan
ko sa kanila na nabigo
akong makatagpo ng
magandang kapalaran sa
ibang lugar.
Kung sakali namang
maging maganda naman
ang pagsasama namin ni
Marlon ay hinding-hindi ko
na sila babalikan. Inisip ko
na magpapadala na lang
minsan ng pera sa kanila
buhat sa maiipon ko galing
sa ibinibigay sa akin ni
Marlon.
Sa ganitong paraan man
lang ay makatulong ako at
mabawasan ang aking
kasalanan sa kanila
bagama’t alam kong
walang kapatawaran itong
ginawa ko kung malalaman
lamang ng aking asawa
ang buong katotohanan
kung bakit iniwan ko sila.
Parang nagsisimula ulit ako
sa piling ni Marlon. Ang
usapan namin ay hindi na
kami magkakaroon ng anak
dahil baka maging
kumplikado na ang
sitwasyon kapag nabuntis
ako at nagsilang. Pumayag
ako sa ganoong usapan
dahil naranasan ko na ang
magkaroon ng pamilya at
hindi ko makayang buhayin.
Sinabi ko kay Marlon na
ayoko nang maulit pa iyon.
Ikinukuwento na lang ni
Marlon sa akin ang
kanyang mga nababalitaan
sa bahay namin. Naglasing
daw ang asawa ko at
nagwala. Usap-usapan
daw sa lugar namin ang
bigla kong pagkawala.
Kahit hindi ko sinabi ang
totoo sa iniwan kong sulat
ay nagdududa raw ang
asawa ko na may
sinamahan akong iba.
“Bumalik ka man siguro sa
inyo ay baka hindi ka na
tanggapin sa doon,” ayon
kay Marlon. Wala na akong
magagawa pa. Nandoon
na iyon. Nagpasiya na ako
at hindi ko na tinalikuran pa
ang napag-usapan namin
ni Marlon.
Ang ikinatatakot ko lang
noon ay baka malaman ng
kanyang asawa ang totoo
na siya ang dahilan ng
paglayo ko sa aking
pamilya. Ngunit pinawi ni
Marlon ang pangamba ko
sa pagsasabing
pakaiingatan daw namin
ang aming pagsasama.
Nagsama nga kami bilang
mag-asawa ni Marlon
ngunit panay pagtatalik
lang ang nangyayari sa
amin. Pinupuntahan ako ni
Marlon kapag nakakagawa
siya ng dahilan para hindi
umuwi sa kanila sa loob ng
ilang araw. May mga
pagkakataon na sandali
lang siya at umuuwi rin
agad.
Kapag nasa akin si Marlon
ay walang ibang
nangyayari kundi tikiman
lang ng tikiman. Walang
kasawa-sawa si Marlon.
Tuwing nasa akin siya ay
panay sex lang ang
ginagawa namin. Napansin
ko pa nga na parang mas
lalo siyang naging
mapangahas sa mga
pagtatalik namin.
Ang mga hindi niya
ginagawa sa akin noong
nagmo-motel pa kami ay
nagagawa na niya nang
mangupahan na kami ng
kuwarto. Naging mas
agresibo si Marlon na
parang laging sabik na
sabik sa akin na ako ay
makantot. May araw nga
na kararating pa lang niya
sa akin ay nagyayaya na
agad ito na mag-kantutan
kami.
Ngunit hindi nagbago ang
kanyang ugali na mabait
pa rin sa akin. Ako naman
ay wala nang ginagawa
kundi alagaan ang aking
sarili.. Wala naman kasi
akong ibang pinagkaka-
abalahan. Kaya hayun,
kabit talaga ang naging
papel ko sa buhay niya.
Napansin din ni Marlon ang
pagbabago sa akin dahil
bumabalik na raw ang dati
kong itsura mula nang
makalayo sa problema ng
aking pamilya.
Ganoon daw ang gusto
niyang mangyari, na
alagaan kong mabuti ang
aking sarili. Nagsawa na
raw kasi siya sa kanyang
asawa na magmula nang
magkaroon sila ng mga
anak ay hindi na marunong
alagaan ang sarili,
palibhasa abala sa
kanilang bahay.
Ang totoo, kaya ko
ginagawa ito ay dahil
natatakot ako na balang
araw ay magbago rin ang
isip ni Marlon at hiwalayan
ako. Iniisip ko na kung
sakaling mangyayari iyon
ay wala na akong
mababalikan pang
pamilya. Kaya bukod sa
pagpapaganda para hindi
niya ako iwanan ay lihim
din akong nag-iipon sa
bawat ibinibigay niya sa
akin. Hindi niya alam ito at
ayaw ko ring banggitin iyon
sa kanya.
Naging open na rin ako
pagdating sa sex dahil kay
Marlon. Marami akong
natutunan sa kanya. Ang
mga bagay na dati’y hindi
ko ginagawa sa aking
asawa ay natutunan kong
gawin sa kanya. Parang
nag-eeksperimento kami
kapag kami ay
nagkakantutan. Marami
siyang sinusubukang
ipatikim sa akin.
Sa umpisa ay parang
nahihiya pa ako sa kanya.
Nakakapanibago dahil noon
kapag nagkakantutan kami
ng asawa ko ay iyong mga
pangkaraniwang ginagawa
lang ng mag-asawa ang
naranasan ko sa kanya
tulad ng romansahan muna
at kapag matigas na
matigas na ang ‘b*r*t’
niya ay ipapasok na niya
ito sa aking p*k*. At saka
aarangkada nang todo-
todo at sagad-sagaran
hanggang sa labasan
kami.

 

[imbaustic]

Last Part
Ibang klase si Marlon dahil
sinabi niya pa mismo sa
akin na dapat ay pareho
kaming masiyahan. Kapag
nilalabasan daw siya
habang kinakantot niya ako
ay kailangang labasan din
ako, masarapan at
makaraos..
Kung anu-ano pa muna
ang mga ginagawa niya sa
akin. Sari-saring posisyon
sa bawat pagkantot.
Nagpipigil muna si Marlon
para makahabol din ako sa
kanya. Madalas nga na
nilalabasan din ako sa
kakaibang pagkantot sa
akin ni Marlon na hindi ko
natikman noon sa piling ng
aking asawa.
Kung sa posisyon lamang
sa sex ay maraming klase
na ang natikman ko kay
Marlon. Patayo, pahiga,
paupo, patalikod ay
ginawa na niya sa akin.
Parang nag-
eeksperimento nga kami sa
dami ng sinusubukan
naming paraan upang
pareho kaming masarapan.
Matagal siyang labasan
dahil ayon sa kanya ay
ginagamitan niya ako ng
muscle control para
labasan din ako. Ngunit
ang paborito ko sa lahat
ay ang patalikod na
pagkantot niya sa akin.
Natikman ko na rin ang
iba’t ibang pamamaraan ni
Marlon kapag kinakantot
niya ako nang nakatalikod
sa kanya.
Mayroong nakatayo kami
at parang aso ako na
kinukubabawan niya ako sa
likuran. Kinantot na rin niya
ako nang patalikod habang
nakapatong ang aking mga
tuhod sa gilid ng kama at
siya ay nakatayo sa lapag.
Mayroon pa na nakakapit
ako sa dingding habang
kinakadyot niya ako sa
ganoong posisyon.
Ang hindi ko lang
nagustuhan ay nang
subukan niyang ipasok ang
‘b*r*t’ niya sa puwet ko.
Masakit, napakasakit
palibhasa ay may
kalakihan ang b*r*t ni
Marlon. Umaray ako at
napasigaw sa sakit noong
unang sinubukan niyang
gawin iyon sa akin.
Hindi ako pumayag at hindi
rin naman niya ipinagpilitan
pa na ituloy namin iyon
nang malaman niya na
nasasaktan ako sa halip na
masarapan.
Maliban sa patalikod ay
paborito ko rin iyong
nagkakainan kami. Paiba-
iba kami minsan ng
posisyon kapag ito ang
gusto naming gawin,
minsan ay ako ang nasa
ibabaw at minsan naman
ay ako ang nasa ilalim.
Kinakain niya ang p*k* ko
at isinusubo ko naman ang
b*r*t niya. Sa madaling
salita ay sabay kaming
abala sa pagpapaligaya
sa bawat isa kapag ganito
ang posisyon na
nakursunadahan namin.
Kanya-kanya kami ng
subo, siya sa p*k* ko at
ako naman sa b*r*t niya.
Masarap kumain ng p*k* si
Marlon dahil hinahanap
talaga niya ang mani ko,
ang pinakasentro ng
pagkababae ko sa
pamamagitan ng kanyang
dila. Kapag nasalat na
niya ang tanggal ko ay
pinaglalaro niya ang
kanyang dila doon tapos
bigla niyang hihigupin ito.
Napapatirik ang mga mata
ko kapag ginagawa niya
ito sa akin. Natitigilan ako
sa pagsubo sa b*r*t niya
dahil ramdam na ramdam
ko ang kakaibang sarap at
sensasyon na parang
kuryenteng dumadaloy sa
aking mga kalamnan.
Kung ganito ang posisyon
ng pagtatalik namin ay
ipinagdidiinan ko talaga sa
kanya ang aking
pagkababae kapag
hinihigop na niya ang mani
ko. Nakakapanginig ng hita
ang ginagawa sa akin ni
Marlon.
Minsan ay nakakalimutan
ko nang nakasubo sa bibig
ko ang b*r*t niya ngunit
wala naman akong
ginagawa kundi isubu-
subo ko lang iyon dahil tirik
na ang mga mata ko
habang hinihigop niya ako
roon.
Kapag nalaman ni Marlon
na nilabasan na ako ay
pakikilusin naman niya ako.
Hihiga siya at pababayaan
niya ako na laruin ko sa
bibig ang kanyang b*r*t.
Kapag malapit na siyang
labasan ay sasabihin niya
sa akin para iluwa ko ang
b*r*t niya sabay
sasalsalin ko iyon para
makalabas lahat ang
tamad niya. Sumasabog
sa kanyang puson at
minsan nga sa lakas ng
putok ay kumakalat sa
sapin ng kama namin ang
malagkit at mainit-init na
tamad na galing sa kanya.
Noong una naming ginawa
ito ay parang asiwa akong
gawin iyon. Kailan man ay
hindi ko pa kasi ito ginawa
sa asawa ko. Hindi namin
ginawa ang magkainan.
Nandidiri pa nga ako noong
una ngunit nakasanayan ko
na rin iyon dahil masarap
pala. Ipinalilinis ko muna
kay Marlon ang ‘b*r*t’ niya
kapag kursunada niyang
gawin namin ang ganitong
posisyon.
Ganoon din ang ginagawa
ko sa aking p*k* na
hinuhugasan ko munang
mabuti para maalis ang
panghi doon. Kaya
mabangung-mabango pa
ang p*k* ko dahil
sinasabon ko ito bago
ipakain sa kanya.
Hindi rin mapigilan minsan
ni Marlon ang kanyang
sarili na mapahiyaw kapag
sarap na sarap sa
pakikipagkantutan ko sa
kanya. Sinesenyasan ko
nga siya minsan na huwag
maingay dahil nakakahiya
kapag may nakarinig sa
amin. Kaya paimpit na
halinghing na lang ang
maririnig sa pagitan
naming dalawa kapag
nagkakantutan.
Ngunit madalas na ako ang
panay halinghing. Lalo na
kapag nasa mood akong
makipagkantutan sa
kanya. May mga araw kasi
na mas gusto ko pa na
magkatabi lang kami
ngunit walang sex. Ang
sabi ko sa kanya ay hindi
namin dapat araw-arawin
iyon dahil baka
magkasawaan kami.
Hindi nga araw-araw
dahil minsan lang siyang
nakakapunta sa akin, ang
kaso kapag nagkita kami
siguradong maghapon ang
pagkakantutan naming at
kapag doon pa siya
natulog ay magdamagan
halos na wala siyang
kasawaan sa pagkantot sa
akin.
Kapag matagalan kami ay
tumatamlay rin ang b*r*t
ni Marlon. Sakaling ganito
na ang nangyayari ay
nagkakasya na lang kami
sa romansahan. Ngunit
para tigasan ulit siya ay
dinidila-dilaan ko ang ulo
ng b*r*t niya at kapag
tumigas na ay mabilis
niyang ipinapasok iyon sa
aking p*k*.
Ganoon ang naging takbo
ng buhay ko sa
pagsasama namin ni
Marlon. Mas lamang ang
sekswal kaysa
pagsasamang emosyunal
ang namamagitan sa amin.
Likas pala talaga na
mahilig si Marlon.
Napatunayan ko ito mula
nang magsama na kami.
Unti-unti kong nakilala ang
kanyang pagkatao. At
unang-una sa
naobserbahan ko nga sa
kanya ay ang pagkahilig
niya sa sex. Laging may
nangyayari sa amin lalo na
kapag sa loob ng isang
linggo ay hindi siya
nakakapunta sa akin. ‘Pag
dumadating siya sa akin
ay siguradong
magpapakasawa na
naman kami sa
pagkakantutan at
pagkakainan sa isa’t-isa.
Ipinagtapat din sa akin ni
Marlon kapag nag-uusap
kami pagkatapos magtalik
na may naobserbahan din
daw siya sa kanyang sarili.
Simula raw nang
magsama na kami ay
parang nawalan na siya ng
ganang makipagtalik sa
kanyang asawa. Mas
gusto pa raw niya sa akin
at iyon ang hindi niya
maintindihan sa kanyang
sarili kung bakit biglang
nanamlay ang kalibugan
niya pagdating sa kanyang
asawa.
Sinagot ko siya tungkol sa
bagay na ito na baka lang
kako talagang nagsawa na
siya sa kanyang misis.
Sabi ko ay ganoon talaga
siguro ang lalaki na hindi
mapalagay sa isang ka-
partner lang. Mabilis
magsawa sa iisang ka-
partner lang at
naghahanap ng ibang
putahe tulad ng kanyang
ginawa sa akin.
Dito ko sinabi sa kanya na
baka naman kako ‘pag
nagsawa na rin siya sa
kakakantot sa akin ay bigla
niya akong iiwanan at
maghahanap ng iba na
namang putahe na
makakantot. Sinagot ako ni
Marlon na hindi
mangyayari iyon kaya wala
akong dapat na ikatakot.
Hindi ko sineryoso ang
kanyang sinabi sa akin.
Ngunit hindi ko rin siya
sinagot sa kanyang sinabi.
Sa isip-isip ko ay
malalaman ko rin ang totoo
balang araw bagama’t sa
loob-loob ko ay huwag
sanang dumating ang
araw na iyon. Kung sa
bagay ay napag-isipan ko
na rin ang mga bagay na
ito at kahit papaano at
may paghahanda na rin
akong ginawa kung
sakaling magkahiwalay rin
kami.
Nakalalamang ang sekswal
sa relasyon namin ngunit
hindi naman ako
nagrereklamo dahil mabait
siya sa akin. Hindi nagbago
ang ipinakikita niyang ugali
sa akin buhat noong hindi
pa kami nagsasama
hanggang sa ibinahay na
niya ako. Unti-unti ko ring
nakikilala ang kanyang
pagkatao na likas pala
talaga siyang mabait kaya
kahit paano ay suwerte pa
rin ako sa pinatulan kong
lalaki.
Ngunit hindi nga siguro
tumatagal ang mga
relasyon na katulad sa
amin ni Marlon. Lalo pa’t
wala talaga silang
mabigat na problema ng
kanyang asawa bago niya
ako kinabit. Ang kay Marlon
ay kapritso lang ng
katawan. Ang Dapat
ngang sabihin ay tawag
lamang ng laman. Gustong
makatikim ng ibang putahe
dahil nagsasawa na sa
araw-araw na ‘luto’ ng
kanyang asawa.
Nagsimula kong mapansin
sa kanya na bibihira na
lamang akong puntahan
noong mahigit isang taon
na ang aming relasyon.
Subalit hindi naman siya
nagkukulang ng sustento at
mabait pa rin ang
pakikitungo sa akin. Iyon
nga lang, napuna ko na
nagiging madalang na
kung siputin niya ako at
kantutin sa inuupahan kong
kuwarto kaya hindi ko
maiwasang mag-isip kung
ano ang nangyayari sa
kanya.
Binanggit ko itong
naobserbahan ko sa kanya
nang minsan ay dumating
siya na nakainom. Akala ko
nga magyayaya siya sa
akin na mag-kantutan
kami gaya ng dati niyang
ginagawa kapag dumating
siya na nakainom ngunit
kabaligtaran sa inaasahan
ko ang nangyari. Humiga
lang siya sa kama at gusto
raw niyang magpahinga.
Sinamantala ko ang
pagkakataon na kausapin
siya at dito ko sinabi ang
napapansin ko. Ang sagot
sa akin ni Marlon ay medyo
abala lang daw siya sa
negosyo nila. Iniiwasan din
daw niya na baka
makahalata na ang
kanyang asawa dahil
minsan ay nagtatanong na
ito sa kanya.
Inusisa ko kung ano ang
itinatanong ng asawa niya.
Itinatanong daw nito kung
saan daw siya naglalagi
kapag ginagabi o hindi
umuuwi sa kanilang bahay
sa loob ng isa hanggang
dalawang araw at kung
bakit hindi na niya ito
kinakantot.
Nagagawan pa rin daw
niya ng paraan iyon ngunit
ayaw daw niyang umabot
iyon sa puntong baka
mag-usisa na ang
kanyang asawa at alamin
kung ano talaga ang
totoong nangyayari sa
kanya.
Wala sa isip na nasabi ko
kay Marlon na hindi
problema sa akin kung
sakaling gusto na niyang
tapusin ang relasyon
namin. Tiningnan ako sa
mata ni Marlon, tingin na
parang sinusukat ang
aking sinabi. Hindi ako
umimik ngunit sa bandang
huli ay pinaliwanag ko sa
kanya na okey lang kako sa
akin kung balak na niya
akong layuan.
Ang katuwiran ko ay alam
ko naman na balang araw
ay puwedeng mangyari ito
sa amin at pinaghandaan
ko na ang pagdating ng
araw na iyon.
Umiling si Marlon at saka
nagsalita.. Hindi raw
mangyayari ang
pinangangambahan ko
dahil maingat daw siya sa
relasyon namin.
Pagkatapos ay lumipat
siya ng puwesto sa
pagkakahiga. Tumalikod sa
akin at napansin ko na lang
na nakatulog na pala siya.
Bitin ang naging pag-
uusap naming at bitin din
ako dahil hindi niya ako
kinantot. Wala akong
nagawa kundi tumabi na
rin sa kanya. Nakatulugan
ko ang malalim na pag-
iisip sa katatapos lang
naming pag-uusap.
Hindi na nagising pa si
Marlon sa buong
magdamag. Tinulugan lang
niya ako. Kinabukasan ay
nagtaka ako kung bakit
ang aga niyang nagising.
Kailangan daw niyang
umalis dahil may kausap
siya sa negosyo nila. Hindi
naman niya dating
ginagawa ito na maaga pa
ay umaalis na sa akin.
Hahaba pa ang kuwento
kung iisa-isahin ko ang
pangyayari nang mga
sumunod na araw.
Masalimuot at
napakabigat sa dibdib ko.
Pinanghinaan ako ng loob
nang malaman ko ang
tunay na dahilan kung bakit
parang nanlalamig na sa
akin si Marlon.
Woman’s instinct siguro
dahil natunugan ko ang
dahilan ng biglang
pananamlay ng dati’y
masiglang pakikitungo niya
sa akin. May ibang babae
na naman si Marlon.
Nagsawa na rin siguro siya
sa akin kaya naghanap ulit
ng ibang kandungan.
Naniniwala akong ganito
nga ang nangyari sa kanya
dahil ito rin ang dahilan
kung bakit naging mapilit
siya na makuha ako
hanggang sa maibahay.
Kabit na nga ako,
naghanap pa ng ibang
kabit si Marlon. Bale
tatlong babae na kami sa
buhay niya. Una ang
original niyang asawa, ako
at itong bagong dating na
kasosyo ko ngayon sa
atensyon niya.
Masuwerte talaga kapag
bago dahil buhos ang
atensyon ng lalaki sa iyo.
Katulad noong bago-bago
pa lang ang relasyon
namin ay alagang-alaga
ako ni Marlon. Panay-
panay rin ang pages-sex
namin noon na bandang
huli ay bigla siyang
tumamlay.
Kaya pala nananamlay na
siya sa akin eh, dahil may
bago siyang kinagigiliwang
uwian at kantutin. Ang
bigat sa loob ko na
malamang may
kinalolokohan na naman
siyang iba. Ngunit hindi na
ako nagalit pa. Hindi ko rin
siya sinumbatan tungkol
dito.
Kinausap ko na lang si
Marlon na kung ayaw na
niya sa akin ay diretsuhin
na niya ako para tapos na
ang relasyon namin. Ayaw
pa aaw niyang tapusin ang
pagsasama naming..
“Ano ang gusto mo, tatlo-
tatlo kami na kung kailan
mo at gustong uwian ay
doon mo lang sisiputin?”
ang sabi ko sa kanya.
Sukat doon sa sinabi ko ay
biglang nagalit si Marlon.
Hindi naman daw siya
nagkukulang sa akin kahit
nagloloko siya. Ganoon pa
rin daw ang ibinibigay niya
sa akin kahit may bago na
siyang kinalolokohan.
Totoo iyon ngunit hindi ko
gusto ang ganitong
klaseng arrangement.
Salu-salo na kami at ang
unang kinatakot ko ay baka
magkasakit ako o ang
sinuman sa amin sa
kakakantot ni Marlon sa
amin.
Nagpasya akong umalis na
lang. Pinakiusapan ko
siyang huwag na akong
pigilan para matahimik na
rin ang buhay ko. Tinanong
niya ako kung saan ako
pupunta. Wala kako dahil
wala na rin akong uuwiang
pamilya buhat nang
sumama ako sa kanya.
Hindi na ako pinigilan ni
Marlon. Binigyan pa niya
ako ng kaunting halaga.
Pero kung sakaling
magbago raw ang isip ko
ay kontakin ko lang siya.
Hindi ko na ginawa ito.
Tuluy-tuloy na ang pag-
alis ko. Naisip ko rin na
tama na ang kalokohan ko.
Marami na akong
kasalanan, unang-una sa
aking pamilya na
inabandona ko.
Sa ngayon ay isang
madilim na nakaraan na
lamang ang turing ko sa
naging takbo ng buhay ko
noon. Inuusig ako minsan
ng aking konsensya ngunit
ipinagdarasal ko na
lamang na sana’y
patawarin ako sa mga
ginawa ko.

 

[DCCS]

done

 

[🤖]

Dear imbaustic,

Since 2 years have passed since the last reply in this thread, I am locking it to prevent necroposting. Feel free to start a new thread or contact any forum staff if you want this to be reopened.

Thread closed.