Excitement fill my heart. Nakangiti ako habang mabilis na binabaybay ang highway.
Hindi na ako makapaghintay na masilayan ulit ang mukha ng aking pinakapatalik na kaibigan.
Ilang minuto na lang ay tiyak na mayayapus ko na siya. I have a trailer full of news and stories na ishe-share sa kanya.
Sumilip ako sa langit at pinagmasdan ang asul na kulay ng himpapawid. I really missed the old days.
Nananatiling tirik at galit ang araw at sobrang alingasaw ang aking nararandaman mula sa kalsada.
Tanghaling tapat at hindi epektibo ang lamig ng aircon ng aking auto kaya naman ay tumatagaktak ang aking mga pawis.
Nagsalamin ako habang nakapula ang traffic light. Bahagya akong nag retouch ng aking make-up. Pinanatili ko ang aking mga mapupulang labi at inayos ang aking suot na bra.
Halata sa aking suot na spaghetti strap ang pagpapawis ng aking dibdib. I looked out on the windows at nakita ko ang mga ilang kalalakihan na pinagmamasdan ako.
They're looking at my sweated cleavage. Before the lights go green ay muli akong tumingin sa kanila. Hindi ba nila naisip na nakakababa sa kalalakihan ang mga ginagawa nilang pagnanasa sa anlindog ng isang seksing katawan.
Itinaas ko ng bahagya ang aking mga kilay at dahan dahang ibinaba ang strap ng aking suot.
Their eyes almost pop out. Mga kalalakihan nga naman talaga. They always became fool by their lust.
The lights went green at kumanan na ako. Kasalungat ng kanilang pupuntahan. Kawawang mga lalake, hanggang tingin at tamang asa lang.
Ako nga pala si Eula. Kalimitan ay tinatawag nila akong Lala. Graduate ng Bachelor of Science in Forestry. 5 feet and 4 inches in height and I have a hazel colored eyes. Morena ang aking balat at mahilig akong magbasa.
My hair has a natural black color and I also love hiking. Mahilig ako mag explore at mahilig ako sa mga open wide biodiversity.
Hindi sa pagmamayabang pero kilala ako noong nagaaral pa ako sa kolehiyo. Every boys wishes to take me home. Nagkaroon ako ng sandamakmak na manliligaw.
Napamahal sa iba which later on also broke my heart. From those nakakasawang pangyayari ay nagfocus na lamang ako sa pagaaral at itinoon ko ang aking sarili sa mga taong pinapahalagahan ako.
Ito ay ang pamilya ko, pinsan man o kinakapatid. Pero ang higit na umubos ng aking mga oras ay an pinaka-matalik kong kaibigan na handa akong ipagtanggol whenever I got hurt or lokohin.
She bravely ditched lahat ng mga mga nanakit sa akin. Whenever someone made me cry kaagad niyang hinahanap ito at inaaway. She is someone na pinahalagahan ako ng lubos.
Ang pangalan niya ay Claire. Its been 2 years mula noong huli kami nagkita and I badly missed her.
I miss our wildest haul at the night club. I missed her scent, her smile, her laughed. I missed everything of her that remind me how lucky I have her.
At ngayon na magkikita kami. I want to make something for her para makabawe ako sa ibinigay niyang pagpapahalaga sa akin.
That what friends are for. Tama ako diba?
Bumusina ako kaagad nang marating ko ang harapan ng kanilang bahay. I looked at their house and remember all the memories we drew on the every corner of it. Uhmm
I picked up my things at marahang pinatay ang makina ng aking sasakyan.
Palabas pa lamang siya ng bahay ay kita ko na ang bungisngis mula sa kanyang mga labi. Kagalakan na hatid ng muli naming pagkikita.
Naninirahan sila ng kanyang kapatid ng magkasama. Magkasunod lamang ang edad nila at mapapaisip ka na parang kambal sila.
After the car crash na nangyari sa kanilang magulang ay tanging sila na lamang ang naiwan sa kanilang buhay. Ang mga relatives nila ay mula sa ibang probinsya kaya wala din silang ibang aasahan kundi ang kanilang mga sarili lamang.
They both lived in this ancestral house na pamana pa ng kanilang mga lolo at lola.
"Kamusta na girl!?" sambit niya sa akin as she extended her arms to give me a warm welcome hug.
I was so happy to see her smile again. Tagal na din simula noong huli kaming nagkita. She changed a lot. Yung pananamit niya, kilos at katawan. She look so sexy na ngayon.
Ano nga bang pinagiisip ko? Hindi na kami paurong upang maging bata pa ulit. I know naman, we tend to grow old so nag matured na lalo ang mga katawan namin.
Her hips grew much bigger. Her chest is so pumped up. Uhmm
"Claire? Nagpadagdag ka ba ng dibdib?" pabiro kong tanong habang dahan dahan niya akong siniilan ng beso.
She smiled at me. "Ano ka ba? Siguro nasanay lang magpasuso ng mga kalalakihan dito"
Nabigla ako sa dirty jokes niya. Hindi ko akalain na may lalabas na ganong salita from her lips. Maalam na pala siyang magbiro paharot. Not like before na parang napaka war freak niya.
We both burst with laughter and went inside of her house. The inside changed a lot. I missed the vibe given by her parents.
Naalala ko ang hospitality ng kanyang mga magulang. Their jokes and the way they'd care for me like their own child.
"Kamusta na ang kapatid mo?" tanong ko sa kanya as she bit her lips. I know its a sexy thing but why does she do that? Uhmm
She hold my arms. "Okay lang naman siya, Mas dinibdib niya ang pagkawala nila mama at papa, but he's okay na naman"
Huminga siya ng malalim at marahang iginala ang kanyang mga mata sa aking mga braso. "I think I want to share something.. Hope na maintindihan mo"
I simply hugged her. I felt na parang may mali. I feel na hindi siya okay and as a friend I'll be here for her.
"Don't worry Claire, Mag over night ako dito so we can both seize the moment" tugon ko sa kanya while hugging her so tight.
This is the moment na ako naman ang babawe para sa kanya. I'll give my very best to help her out kung ano man ang pinagdadaanan nila.
I knew I could. I knew I could be the friend that she showed me before.
NATAPOS ang mga bawat sandali na napuno ang kwarto ni Claire ng mga halakhakan at mga kwentuhan. We sing, we watch movies and we gossip about our old crushes. Hindi lamang yun. She even cook my favorite meryenda, turon na may langka sa loob. Damn
It was one of my classic favorite meryenda. From the moment na itinubog niya ito sa mainit na mantika ay hindi ko na mapigilan ang aking sarili na hindi maglaway. It keep my mouth drooling.
Sino naman kase ang hindi makakatiis sa mahaba at malaman na turon. Imagine eating that special turon made by her.
It really makes me craved for it. Iisipin mo pa lamang ang crunchy nitong balot at ang matamis saging nito sa loob. Hays
Sinong hindi masasarapan sa saging lalo na sa saba na laging nilalagay sa ganitong meryenda. Samahan pa ng langka sa loob, nakakapanggigil na. Ugh
I had so much fun with her kahit na unting sandali pa lang ang aming napupunan ay parang ang haba na ng ginugol naming oras.
Time went by and its dinner time. I remember this moment na naguunahan kami sa pagupo sa mesa.
"Woah! Girl! Ayan ba ang specialty ni Mama mo na bulalo?" tanong ko sa kanya nang hinain niya sa ang ulam na lagi kong binabalik balikan.
"Yup, Before na mangyari yung car crash, She taught me how to cook her recipes" tugon niya sa akin habang nananatili akong namamangha sa aking nakikita.
We both enjoyed our dinner. Supsup dito, supsup doon. Kagat kagat ang matigas na buto habang pilit na sinisimot ang nasa loob nito. Damn
Napalingon ako when the door opened at bumungad sa akin ang kanyang kapatid. His name is Carlo, hindi katangkaran ngunit masasabi mong pwede na. Kahawig niya ang Ate niya kaya mostly napagkakamalan talaga silang kambal.
"Kumusta na?" sambit ko habang napatigil ako sa pagsupsop ng buto.
"Okay naman Ate" tugon niya sa akin while he hurriedly went to the toilet.
Mukhang napaka mahiyain pa din ng kapatid ni Claire. Hindi man lamang nahawaan ng Ate niyang napaka bibo na.
After we have eaten our dinner, Naligo ako at dumeretso na sa kwarto niya.
Nagbihis ako ng aking pangtulog. Not like most other girls banasin ako so I wear this thin fabric and panties only.
Sumunod na pumanik sa kwarto si Claire. Wearing the same type of clothes.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Oh! Napakaseksi naman ng kaibigan ko" paasar kong sumbat sa kanya.
"Nakaka laglag panty ba?" she joked at me habang marahang tumabi sa akin sa higaan.
Something just pop out of my head. Naalala ko yung naudlot naming paguusap na parang may sasabihin siya sa aking importante.
Bumaling ako ng tingin sa aking kaibigan. "Claire? Ano nga pala yung importante mong sasabihin sa akin?"
Tinalikudan niya lamang ako at marahang pinatay ang ilaw. "About doon? Kalimutan mo na. I think na okay na ako about doon"
I hugged her from her back. "Don't forget na nandito ako ngayon sa tabi mo ha!" sambit ko sa kanya as I slowly closed my eyes and smiled.